17. Hukuk Dairesi 2015/10307 E. , 2018/4822 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm davalılar vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların sürücü ve işleteni olduğu aracın davacıların sürücü ve yolcu olarak bulunduğu araca çarpması sonucu yaralamalı ve maddi hasarlı trafik kazası meydana geldiğini, davacıların kaza nedeniyle ruhsal olarak büyük çöküntü yaşadıklarını,aracın yetkili serviste tamir edilmek üzere bekletildiğini, davacının işe gidiş geliş nedeniyle yol gideri yapmak zorunda kaldığını, aracın 5.000,00 TL değer kaybına uğradığını beyanla fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla davacılardan her birisi için 2.000,00 TL manevi tazminatın, araç değer kaybı 5.000,00 TL"nin ve yol gideri tazminatı 250,00 TL"nin davalılardan manevi tazminat için kaza tarihinden,diğer alacaklar için dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar, kusura ve husumete itiraz ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; 5.000,00 TL değer kaybının kusur oranına göre tenkisat yapılarak 1.485,00 TL ve belirlenen yol ücretinin talep gözetilerek gerekli %70 tenkisattan sonra 250,00 TL olmak üzere 1.735,00 TL maddi tazminat ve her bir davacı için 2.000,00"er TL olmak üzere 6.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara verilmesine, karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK"nın geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyize konu hükmedilen maddi tazminat ve manevi tazminata ilişkin karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden davalılar yönünden miktar itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca ...’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden; davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının (dilekçesinin) REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 09/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.
