17. Hukuk Dairesi 2018/4399 E. , 2020/393 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22.Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki bedensel zarar nedeniyle açılan tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2018 yılı için 47.530,00 TL"dir.
Davacı tarafça,davacılardan Gamze için 30.000,00 TL,diğer davacıların her biri için ayrı ayrı 5.000,00’er TL manevi tazminat talep edilmiş,davacı ... için 10.000,00 TL, diğer davacıların her biri için ayrı ayrı 1.000,00’er TL manevi tazminata hükmedilmiştir.
Maddi tazminata ilişkin talep ise davacılar vekili tarafından 03.06.2016 tarihli dilekçe ile fazlaya ilişkin haklar saklı tutulmaksızın bilirkişi raporu doğrultusunda davacı ... yönünden 38.219,62 TL olarak ıslah edilmiş, mahkemece davanın kısmen kabulü ile davacılardan Gamze yönünden 30.575,64 TL maddi tazminata hükmedilmiştir. Yerel mahkemenin kararına karşı davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine hükmedilmiştir.
Temyize konu edilen manevi tazminata ilişkin karar; ihtiyari dava arkadaşı olan davacılar bakımından reddedilen kısım yönünden ayrı ayrı kesin niteliktedir. Maddi tazminata ilişkin karar da reddedilen kısım yönünden davacı ... bakımından kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden,verilen kararın davacılar yönünden kesin olması nedeni ile davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin kararın davacılar yönünden kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 03.02.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
