(Kapatılan)17. Hukuk Dairesi 2020/205 E. , 2021/752 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ile katılma yoluyla davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın, davacıların oğlu olan ..."ya çarparak ölümüne neden olduğunu, kazanın meydana gelmesinde davalı sürücünün 3/8 oranında kusurlu olduğunu belirterek davacılar için ayrı ayrı 20.000,00"er TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davacılar, yargılama aşamasında vefat etmiş, mirasçıları davaya devam etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, Dairemizin ilgili bozma ilamına uyulmasından ve yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne, davacılardan ... için takdir edilen 3.500,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 20/02/2003 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı ... mirasçılarına verilmesine, davacılardan ... için takdir edilen 3.500,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 20/02/2003 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı ... mirasçılarına verilmesine, davacıların fazla taleplerinin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ile katılma yoluyla davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre katılma yoluyla temyiz eden davalılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli ve tarafların kusur durumu da gözönünde tutularak, 6098 sayılı B.K.’nın 56.maddesindeki (818 sayılı BK"nın 47. maddesi) özel haller dikkate alınarak, hak ve nasafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K"nın 4. maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nasafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Hakimin bu takdir hakkını kullanırken, ülkenin ekonomik koşulları, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, paranın satın alma gücü, tarafların kusur durumu, olayın ağırlığı, olay tarihi gibi özellikleri göz önünde tutması ve buna göre manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği açıkça ortadadır. (HGK 23/06/2004, 13/291-370)
Mahkemenin ilk kararında davacı anne ve babaya 10.000,00’er TL manevi tazminata hükmedilmiş, karara karşı davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dairemiz tarafından 15.06.201 tarihli 2014/3172-2015/8731 sayılı ilamı ile “biraz daha az” manevi tazminata hükmedilmesi yönünde ilk kararın bozulduğu anlaşılmaktadır. Dairemizin bozma ilamı yanlış değerlendirilerek davacı anne (vefat) ve babaya (vefat) 3.500,00’er TL manevi tazminata hükmedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, katılma yoluyla temyiz eden davalılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 358,57 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 04/02/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.
