17. Hukuk Dairesi 2018/4293 E. , 2020/279 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Mahkemece verilen 16/05/2018 tarihli karar başlığında ... ve ... davacı olarak görünmekte ise de; dosya kapsamında davacı ..."un davası yönünden tefrik kararı verildiği, temyize konu kararın gerekçesinde de davacı ..."un davasının bu dosyadan tefrik edildiğinin belirtildiği, sadece davacı ... yönünden değerlendirme yapılıp hüküm kurulduğu anlaşılmakla karar başlığında ..."un da davacı olarak gösterilmesi maddi hata olarak kabul edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2018 yılı için 2.590,00 TL"dir.
Davacı vekili dava dilekçesinde davacı ... için 2.000,00 TL manevi tazminat talebinde bulunmuş, mahkemece davacının manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiş olup, hüküm anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz dilekçesinin reddine karar verilebilir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 30/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.
