17. Hukuk Dairesi 2018/2234 E. , 2020/168 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı asıl ve birleşen davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili asıl davada; 10/11/2004 tarihinde, davalı idarenin hatalı olarak yaptığı yolda sürücü ..."in sevk ve idaresindeki aracın karıştığı tek taraflı kazada davacı ..."ın hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandığını, bu kazanın oluşumunda gerek kaza tespit tutanağı gerekse kazadan dolayı davalı kurum aleyhine açılan rucuen tazminat davası Gaziantep 1. İş Mahkemesinin 2006/922 esas 2009/716 karar sayılı dosyasında alınan kusur raporunda davalının kusurlu bulunduğunu, kazada yaralanan davacının %55 malul kaldığının tespit edildiğini beyan ederek, 300.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, birleşen davada ise; asıl dosya davacısı ..."ın sakat kalacak şekilde ağır yaralanması nedeniyle elem ve ızdırap çeken eş ... için 40.000,00-TL, çocuklar ... ve ...için 30.000,00"er TL olmak üzere, toplam 100.000,00-TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde zamanaşımı def"in de bulunmak suretiyle davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre asıl ve birleşen davaların kısmen kabulü ile davacı ... için, 30.000,00 TL, davacı eş ... için 10.000,00 TL; çocuklar...,... için 5.000,00"er TL olmak üzere toplam 20.000,00 TL manevi tazminatın, kaza tarihi olan 10/11/2004 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı kurumdan alınarak davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, davacılar için manevi tazminatın takdirinde TBK"nun 56. (BK"nun 47.) maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre; davalı vekilinin yerinde görülemeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı ... vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA ve 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına, 28/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.
