17. Hukuk Dairesi 2018/1498 E. , 2020/164 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22.
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan istinaf incelemesi sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili; davacıların desteği ..."ın sevk ve idaresindeki araç ile 07/09/2013 tarihinde yaptığı tek taraflı trafik kazası sonucunda vefat ettiğini, aracın davalı ... şirketine ZMMS poliçesi ile sigortalı bulunduğunu, kazanın oluşunda müteveffa tam kusurlu olsa da, yerleşik Yargıtay uygulamalarına göre, davacıların mirasçı sıfatıyla değil de, zarar gören üçüncü kişi olarak talepte bulunabileceklerini ve kusur durumunun davacı taraf açısından aleyhe sonuç doğurmadığını, ölümüyle davacı eşi ve çocuklarının destekten yoksun kaldıklarını beyan ederek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile davacı ... için 1.000,00 TL, davacı ... için 1.000,00 TL, davacı ... için 1.000,00 TL olmak üzere toplam 3.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının olay tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
İlk derece Mahkemesince; iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davanın kabulü ile davacılar ... için 200.000,00 TL, ... için 15.000,00 TL, ... için 35.000,00 TL olmak üzere; toplam 250.000,00 TL maddi tazminatın, dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacılara verilmesine karar verilmiş; hüküm aleyhine davalı vekilince istinaf yoluna başvurulması üzerine; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi"nce; ilk derece mahkemesi kararı usul ve esas yönünden yasaya aykırı bulunmadığından davalı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunun 353/(1)-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiş; Daire kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanununun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2017 yılı için 41.530,00 TL"dir.
Temyize konu BAM Daire kararına konu ilk derece mahkemesi kararında; davacılardan ... ve ... yönünden davalı aleyhine hükmolunan tazminatlar miktar itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin, davacılar ... ve ... yönünden hükmolunan tazminatlara yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-İlk derece mahkemesince verilen karara yönelik olarak davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, davalı vekilinin diğer yönlere ilişkin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin, davacılardan ... ve ... yönünden hükmolunan tazminatlara yönelik temyiz isteminin (dilekçesinin) REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan
nedenlerle davalı vekilinin diğer yönlere ilişkin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda dökümü yazılı 9.352,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 28/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.
