17. Hukuk Dairesi 2020/874 E. , 2021/2457 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davası hakkında istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili; 11/01/2012 günü dava dışı sürücü Mehmet Alp"in idaresindeki davalı ... şirketine sigortalı kamyonet ile seyir halinde aynı yöne seyreden sürücü ... yönetimindeki motosiklet ile çarpması sonucu meydana gelen trafik kazasında sürücü ..."in vefat ettiğini, ..."in annesi ... ve babası ... ..."in desteğinden yoksun kaldıklarını, bu nedenlerle müvekkili ... için şimdilik 10,00 TL, müvekkili ... için şimdilik 10,00 TL olmak üzere toplam 20,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalı ... şirketinden tahsiline karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Karşı taraf(davalı) vekili; başvurunun reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; davacı ..."in davasının kabulü ile 75.438,24 TL, Davacı ..."in davasının kabulü ile 70.083,68 TL destekten yoksun kalma tazminatının dava tarihi olan 15/06/2017 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte, olay tarihi itibariyle geçerli ZMSS ölüm klozu teminat limiti ile sınırlı kalmak kaydıyla, davalıdan alınarak davacılara verilmesine, karar verilmiş,
karara karşı davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Konya Bölge Adliye Mahkemesi"nce; davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1b.1. maddesi gereğince esastan reddine dair verilen karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazası nedeni ile destekten yoksun kalma tazminatı talebine ilişkindir.
Dairemizce kabul görmüş pay esasına göre; çocuksuz durumda destek, desteğin gelirini eşi ile paylaşacağı varsayımına dayalı olarak, gelirden desteğin %50 ve eşin %50 pay alacağı kabul edilmektedir. Çocukların eş ile birlikte destek payı alacağı durumda ise desteğin gelirden eşi ile birlikte ikişer pay alırken çocuklara birer pay verileceği yine eş, çocuklar ile ana babanın pay alacağı durumlarda desteğe 2 pay eşe 2 pay çocukların her birine 1 pay ana ve babaya birer pay ayrılarak böylece gelirin tamamının dağıtılacağı esasına dayalıdır. Çocukların sayısı arttıkça hem desteğe ayrılan pay hem de eş ve çocuklar ile ana ve babaya ayrılacak paylar düşecektir. Çocukların destekten çıkması ile birlikte destekten çıkan çocuğun payları destek, eş ve diğer çocuklara dağıtılacak anne ve babaya verilmeyecektir. Böylece geriye kalan eş ve çocukların payları ile desteğin payı artacaktır. Bu pay esası Türk aile sistemine uygun düşmektedir. Çünkü Türk aile sisteminde desteğin geliri aile bireyleri tarafından birlikte paylaşılmakta, aile bireyleri arttıkça gelirden alınacak pay düşmekte, aile bireyi azaldıkça da gelirden alınacak pay yükselmektedir. Ana ve babadan birinin destekten çıkması ile payı diğerine aktarılacak, ana ve baba ile çocukların tamamının destekten çıkması durumunda ise yine çocuksuz eş gibi desteğe 2 pay eşe 2 pay esasına göre %50 desteğe %50 eşe pay verilerek varsayımsal olarak gelir paylaştırılarak tazminat bu ilkelere göre hesaplanmalıdır.
Somut olayda, Dosya kapsamından murisin 30 yaşında vefat ettiği, geride eşi, bir çocuk anne babasının kaldığı, eşinin ise vefaat tarihinden sonra evlendiği, 21.03.2017 tarihinde bu evlilikten bir çocuk dünyaya getirdiği anlaşılmaktadır. Hükme esas alınan aktüer raporunda dava dışı eşin 21.03.2016 (ikinci evlilikten doğan çocuğun doğumundan 1 yıl önce) tarihine kadar müteveffa ile birlikte yaşamış olduğu varsayılarak destek hesabı yapılmış, bu tarihten sonra eş desteklikten çıktıktan sonra payı anne babaya dağıtılmış ise de yapılan paylaştırma Dairemizin yukarıda ifade olunan kriterlerine uygun değildir.
Bu durumda mahkemece, murisin nüfus kayıt örneği de dosya içerisine alınarak, dava dışı eşin evlenme tarihi belirlenerek Dairemiz"in yerleşik uygulamaları ile belirlenen ve yukarıda ifade olunan destek payları esas alınmak suretiyle, davacıların talep edebileceği destekten yoksun kalma tazminat miktarlarının belirlenmesi için aynı bilirkişiden ek rapor alınarak sonucuna göre (davalı lehine kazanılmış haklar saklı kalmak kaydıyla) karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile ilk derece mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK’nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 09/03/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.
