17. Hukuk Dairesi 2020/11131 E. , 2021/2001 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3.Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne ilişkin kararın Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda; esas yönünden istinaf isteminin kabulüne ilişkin kararın, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesince verilen ek karara ilişkin temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili; 29/09/2008 tarihinde ..."nın sevk ve idaresindeki motorsiklet ile ..."ın idaresindeki aracın çarpışması sonucu müvekkilinin ağır yaralandığını, her iki araç sigorta şirketine daha önce dava açılmış olup, iş bu davanın Adana 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/360 Esas sayılı dosyasında karara bağlandığını, Adana 3. Asliye Hukuk Mahkemesi dosyasında kusur, maluliyet ve aktüer raporları alındığını, aktüer raporuna göre talep arttırım talebinde bulunulduğunu, davalı ... sigorta A.Ş vekilinin kusur raporuna itirazı neticesinde Adli Tıp Kurumu’nca düzenlenen raporda davalı ... Sigorta A.Ş’ye sigortalı araç sürücüsü %100 kusurlu bulunduğundan, %25 kusura tekabül eden tazminatlardan
davalının sorumlu olduğunu, erken ıslah talebinde bulunulduğundan tekrar ıslah taleplerinin kabul edilmeyerek 12.639,00 TL tazminat için yeni bir dava açmaları gerektiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 12.095,00 TL sürekli/kalıcı maluliyet, 544,00 TL geçici iş göremezlik, 50,00 TL bakıcı gideri olmak üzere toplam 12.689,00 TL maddi tazminatın davalıya başvuru tarihini müteakip 8.iş günü bitimi tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulüne, davacının bakıcı gideri tazminatı talebinin reddine, 46.264,69 TL geçici iş göremezlik ve kalıcı iş göremezlikten kaynaklanan tazminatın 02/04/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş, davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Adana Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre, davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b/2. maddesi hükmü uyarınca düzelterek yeniden esas hakkında karar verilmek üzere Adana 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 16/07/2019 tarih ve 2015/2666 Esas ve 2019/568 Karar sayılı kararının kaldırılmasına, davanın, 6100 sayılı HMK 114/1-i maddesi gereğince usulden reddine, davacının bakıcı gideri tazminatı talebinin reddine karar verilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi"nce verilen 15/09/2020 tarihli, 2019/1949 Esas 2020/1118 sayılı karar, kesin nitelikte olduğundan davacı vekilinin temyiz başvurusunun HMK 366 ve 346/2. maddesi gereğince reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Adana 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen karara yönelik olarak davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesi"nce esastan verilen nihai kararda ve ek kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. Ve 371. maddelerinin uygulanmasını
gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi"nin 06.10.2010 tarihli ek kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen ek kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, dosyasının ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin ise Bölge Adliye Mahkemesi"ne gönderilmesine, aşağıda dökümü yazılı 4,90 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 25.02.2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
