17. Hukuk Dairesi 2018/1698 E. , 2020/2501 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili dava dilekçesiyle, davalı tarafa ait araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile meydana gelen kazada desteklerinin öldüğünü ve aracında hasar meydana geldiğini açıklayıp, fazlaya dair haklarını saklı tutarak davacı eş ... için 8.000,00 TL, diğer davacı çocuklar için 1.000,00"er TL den toplam 15.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının temerrüt tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davacılar vekili ıslah ile maddi tazminat talebi miktarı toplamını bilirkişi raporu doğrultusunda davacı eş ... için 14.000,00 TL"ye, diğer davacılar ..., ..., ..., ... ve ... için ayrı ayrı 2.000,00"er TL"ye yükseltmiştir.
Davalı ... şirketi vekili cevap dilekçesiyle, davacıların başvurusu üzerine aktüerya hesaplaması yaptırarak kendilerine 04.08.2008 tarihinde 54.937,00 TL ödeme yaptıklarının ve sorumluluklarının kalmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlar ve hükmüne uyulan bozma ilamına göre açılan davanın kısmen kabul, kısmen reddine davacı ... için 4.338,50 TL, davacı ... için 30,58 TL, ...
için 717,30 TL, ... için 2.000,00 TL ve ... için 2.000,00 TL olmak üzere toplam 9.086,38 TL"nin tahsilde tekerrür olmamak ve sigorta poliçesindeki limit dahilinde sorumlu olmak kaydıyla, 2918 sayılı yasanın 99/1.maddesi gereğince 26.04.2008 temerrüt tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalı sigortadan alınarak davacılara verilmesin, davacılar ..., ... ve ... yönünden açılan davanın reddine, karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulu Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2017 yılı için 2.270,00 TL"dir. Temyize konu davacılar ...,...,... ve ... lehine ayrı ayrı hükmedilen maddi tazminatlar yönünden verilen karar, anılan Yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kabul edilen miktar davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden; davalı vekilinin davacı ... lehine hükmedilen maddi tazminat yönünden temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı vekilinin davacı ... lehine hükmedilen tazminata ilişkin temyiz sebeblerinin incelenmesinde; Dosya içerisinde, bozmaya uygun karar verilmiş olmasına kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına bozma ile kesinleşen yönlere ilişkin inceleme yapılmasının mümkün olmamasına göre; davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle,davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 465,44 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 03/03/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.
