Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/1272 Esas 2021/1160 Karar Sayılı İlamı

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/1272 Esas 2021/1160 Karar Sayılı İlamı

Esas No : 2020/1272
Karar No : 2021/1160
Karar Tarihi : 10/02/2021
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/1272 Esas 2021/1160 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2020/1272 E.  ,  2021/1160 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ile davalılar İçişleri Bakanlığı vekili ve ... tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    -K A R A R-

    Davacı vekili, 26.04.2005 tarihinde, davacı yaya ...’a, ... tarafından işletilen, davalı şirket tarafından ZMMS poliçesi ile sigortalı ve davalı ... idaresindeki aracın çarpması sonucu kalça kemiğinin kırıldığını, uzun süre ameliyat ve tedavilere rağmen sakat kaldığını, bu durumun müvekkilinde ruhi çöküntüye yol açtığını beyan ederek, 15.000,00 TL maddi, 15.000,00 TL manevi tazminatın müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalılar vekilleri davanın reddini dilemiştir.
    Yapılan yargılama sonucunda yerel mahkemece verilen davanın kısmen kabulüne dair karar, davacı ve davalı İçişleri Bakanlığı vekillerinin temyiz başvuruları üzerine Dairemizin 13/04/2015 tarihli ve 2013/20083-2015/5814 sayılı ilamı ile bozulmuştur.
    Mahkemece uyulan bozma ilamı, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davanın kısmen kabulü ile davacının olayın meydana gelmesinde %75 kusurlu olduğu kabul edilerek; 18/02/2013 tarihli hesap bilirkişisi raporuna göre hesaplanan 1.106,985 TL geçici iş göremezlik tazminatı ve 11/12/2017
    havale tarihli tıbbi bilirkişi raporuna göre hesaplanan 345,54 TL devlet tarafından ödenmeyen tedavi masrafları olmak üzere toplam 1.452,25 TL maddi tazminat alacağının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine, davacı yararına takdir olunan 1.500,00 TL maddi tazminat alacağının davalı ... şirketi dışındaki diğer davalılar olan İçişleri Bakanlığı ve ..."tan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine, maddi ve manevi tazminat talepleri yönünden fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalılar İçişleri Bakanlığı vekili ve ... tarafından temyiz edilmiştir.
    1-6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2019 yılı için 3.600,00 TL"dir.
    Temyize konu kararda davalılar İçişleri Bakanlığı ve ... aleyhine hükmolunan maddi ve manevi tazminatlar miktarları itibarıyla ayrı ayrı kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı İçişleri Bakanlığı vekilinin ve davalı ..."ın maddi ve manevi tazminat hükümleri yönünden temyiz dilekçelerinin reddine karar vermek gerekmiştir
    2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş, manevi tazminatın takdirinde TBK"nun 56. (BK"nun 47.) maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına, bozma ile kesinleşen yönlere ilişkin inceleme yapılmasının mümkün olmamasına, hüküm fıkrasının 2 nolu bendinde; "manevi tazminat alacağının" yerine sehven, "maddi tazminat alacağının" ibaresinin yazılması bozma sebebi yapılmayıp, bu yönün yerinde düzeltilebilecek maddi hata olarak değerlendirilmesine göre, davacı vekilinin yerinde görülemeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
    SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı İçişleri Bakanlığı vekili ve davalı ..."ın maddi ve manevi tazminat hükümlerine ilişkin temyiz dilekçelerinin mahkeme hükümlerinin miktar itibariyle kesin olması nedeniyle ayrı ayrı REDDİNE, (2) numaralı bentte
    açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 4,90 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ..."a geri verilmesine 10/02/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu Kararlara da bakmak isteyebilirsiniz:

    Avukata Sor Hemen Ara