Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/1042 Esas 2021/1516 Karar Sayılı İlamı

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/1042 Esas 2021/1516 Karar Sayılı İlamı

Esas No : 2020/1042
Karar No : 2021/1516
Karar Tarihi : 17/02/2021
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/1042 Esas 2021/1516 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2020/1042 E.  ,  2021/1516 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
    -K A R A R-
    Davacılar vekili, 4/11/2011 günü ..."ın kullanmış olduğu aracın davacıların müşterek çocukları..."a arkadan çarparak ölümüne neden olduğunu, davacıların ödeme makbuzlarına şerh düşerek, sigortacıdan davacı baba ..."in 2.703,00 TL ve davacı anne ..."nin 3.100,00 TL tazminatlarını aldığını, anne ve babanın oğullarının ölümüyle onun maddi ve manevi desteğinden yoksun kaldığını belirterek, şimdilik 1.000,00 TL"nin temerrüt tarihinden itibaren işletilecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş; yargılama sırasında talebini davacı anne ... için 17.415,00 TL, davacı baba ... için 15.808,00 TL olarak ıslah etmiştir.
    Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir.
    Yerel mahkemece verilen davanın kabulüne dair karar, davalı vekilinin temyiz başvurusu üzerine Dairemizin 23.03.2017 tarihli ve 2014/21012-2017/3112 sayılı ilamı ile bozulmuştur.
    Mahkemece uyulan bozma ilamı, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davanın kısmen kabulüyle, davacılar Mehmet Sait için 11.642,37 TL, Gülsüme için 11.011,64 TL destekten yoksun kalma tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek olan yasal faiz ile birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
    1-7201 sayılı Tebligat Kanun"un 7/a maddesinde elektronik yolla tebligatın, muhatabın elektronik adresine ulaştığı tarihi izleyen beşinci günün sonunda yapılmış sayılacağı hüküm altına alınmıştır.
    Gerekçeli karar davalı vekiline 21.10.2019 tarihinde e-tebligat yoluyla tebliğ edilmiş olup; temyiz dilekçesi 15 günlük yasal temyiz süresi geçtikten sonra 18.11.2019 tarihinde verilmiştir. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 1.6.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadi Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bu yolda karar verilebileceğinden davalı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddi gerekmiştir.
    2-Davacılar vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise; dosya içeriğine, bozmaya uygun karar verilmiş olmasına, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin süreden REDDİNE; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 18,10 TL fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde davacılara geri verilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 17/02/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu Kararlara da bakmak isteyebilirsiniz:

    Avukata Sor Hemen Ara