17. Hukuk Dairesi 2016/19521 E. , 2017/11022 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yargılaması sonunda, kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm, davacı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve zorunlu trafik sigortacısı olduğu aracın, park halinde iken kontrolsüz ve aniden yola çıkarak müvekkiline ait araca çarptığını belirterek, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile 2.000 TL değer kaybı ve 200 TL. ikame araç bedelinin (davalı sigortacının ikame araç bedelinden sorumlu olmadığını belirterek) kaza tarihinden itibaren reeskont faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemiş, 15.06.2016 tarihli dilekçesi ile değer kaybı tazminatını 2.362,50 TL olarak, ikame araç bedelini 475,00 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalılar... AŞ ve ...Ltd.Şti. Vekilleri davanın reddini savunmuşlardır.
Davalı ... davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulü ile, 2.362,50 TL araç değer kaybının ... şirketi yönünden dava tarihinden itibaren reeskont faiziyle ve poliçe limiti sınırlı olmak üzere, diğer davalılar yönünden ise kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacı tarafa verilmesine, 285,00 TL ikame araç bedelinin davalılar ... Ltd. Şti ve ..."ten kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacı tarafa verilmesine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından ikame araç bedeli yönünden temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK"nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’ye çıkarılmıştır. Temyize konu ikame araç bedeline ilişkin kararda davanın kısmen kabulüyle davacı lehine 285 TL"ye hükmedilmiş, 190 TL yönünden red kararı verilmiştir. Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, karar davacı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca ...’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin (isteminin) olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 27.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.
