17. Hukuk Dairesi 2020/1564 E. , 2021/1527 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; davalının kömür taşıma işleminde kullanılan, ... ve idaresindeki iş makinesi ile davacıya ait kamyonun 03.07.2009 tarihinde karıştığı trafik kazası sonucu maddi hasarlı iş kazası meydana geldiğini, müvekkilinin kamyonunun tamiri için onarım işçilik bedeli için 9.500,00 TL maddi hasar meydana geldiğini, ayrıca bu tamirat işinin süreceği bir ay içinde müvekkilinin kamyonu tek vardiya çalışmasıyla oluşacak yokluk giderinin 1.400,00 TL olduğunu açıklayara,k fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 10.900,00 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili daha sonra ıslah dilekçesi ile talebini 11.900,00 TL"ye artırmıştır.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davanın reddini savunmuştur.
Yapılan yargılama sonucunda yerel mahkemece verilen davanın kabulüne dair karar,taraf vekillerinin temyiz başvuruları üzerine Dairemizin 16.10.2017 tarihli ve 2016/3330,2017/9102 E/K sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Mahkemece uyulan bozma ilamı,toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre,davanın kabulü ile 8.812,50 TL"nin olay tarihi 03/07/2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş,hüküm davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde; 6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2019 yılı için 3.200,00 TL"dir.
Eldeki dosyada davacı vekili ıslah dilekçesi ile 11.900,00TL tazminat talep etmiş, Mahkemece 8.812,50 TL"na hükmedilmiş olup, reddolunan 3.088,00TL temyiz eden davacı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise; dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, bozmaya uygun karar verilmiş olmasına, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 450,99 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 17/02/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.
