17. Hukuk Dairesi 2019/3110 E. , 2020/201 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9.Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki sigorta tahkim davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 14/06/2014 tarihinde gerçekleşen çift taraflı trafik kazasında müvekkilinin yaralandığını, davalıya ZMSS poliçesi ile sigortalı olan ... plakalı araç sürücüsünün %75 oranında asli kusurlu olduğunu, müvekkilinin kazaya karışan diğer araç olan ... plakalı araçta yolcu olduğunu, İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi Uygulama ve Araştırma Hastanesinin 12/01/2017 tarihli sağlık kurulu raporuna göre, kaza nedeniyle, müvekkilinin meslekte kazanma gücü kayıp oranının %19 olarak tespit edildiğini, davalı tarafça müvekkiline 03/05/2017 tarihinde 26.885,83 TL ödeme yapıldığını, bu ödemenin yetersiz olduğunu iddia ederek, fazlaya ilişkin haklarının saklı tutulması koşuluyla, 20.000,00 TL"lik maddi tazminatın davalının temerrüde düştüğü tarih olan 03/05/2017 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili davacı tarafa, %8 maluliyet oranı ve sigortalı aracın %75 kusur oranı dikkate alınarak 03/05/2017 tarihinde 26.885,83 TL tazminat ödendiğini, müvekkilinin sorumluluğunu yerine getirdiğini, maluliyet oranının belirlenmesi için Adli Tıp Kurumundan rapor alınması gerektiğini iddia ederek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetinin, başvurunun kabulü ile 74.394,38 TL tazminatın 03/05/2017 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili kararına karşı davalı vekilince yapılan itiraz üzerine İtiraz Hakem Heyetince itirazın reddine karar verilmiş, karara karşı davalı vekilince istinaf yoluna başvurulmuştur.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesince başvurunun esastan reddine karar verilmiş, karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Maluliyete ilişkin alınacak raporların, kaza tarihi 11.10.2008 tarihinden önce ise Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğü, 11.10.2008 tarihi ile 01.09.2013 tarihleri arasında Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği, 01.09.2013 tarihinden sonrada Maluliyet Tespiti İşlemleri Yönetmeliğine uygun olarak düzenlenmesi gerekir.
Kazanın 14.06.2014 tarihinde meydana geldiği gözetildiğinde maluliyetin tespitinde maluliyet tesbit işlemleri yönetmeliğinin esas alınması gerekirken, hükme esas alınan 12.01.2016 tarihli Dokuz Eylül Üniversitesi Uygulama ve Araştırma Hastanesi Adli Bilirkişi kurulu maluliyet raporunda hem Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği hem de maluliyet tesbit işlemleri yönetmeliği yazıldığından tesbitin hangi yönetmelik hükümleri esas alınarak yapıldığı anlaşılamamakta bunun gerekçesi de yazılmayarak denetime imkan vermemektedir. Yine istinaf mahkemesi de raporun maluliyet tesbiti işlemleri yönetmeliğine uygun olduğunu gerekçesinde belirtmişse de karar yerinde gerekçelerini tartışmamıştır.
Bu halde kaza tarihi gözetilerek, davacının maluliyetin tespitinde maluliyet tesbit işlemleri yönetmeliği hükümlerinin esas alındığı önceki raporların da irdelendiği yeni bir maluliyet raporu alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK"nun 371/1-a maddesi gereğince, Bölge Adliye Mahkemesi kararının
BOZULMASINA ve Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılmasına; aynı Kanun"un 373/1 maddesi uyarınca, dosyanın ilk derece mahkemesine ve kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi"ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 29/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.
