Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/701 Esas 2020/2126 Karar Sayılı İlamı

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/701 Esas 2020/2126 Karar Sayılı İlamı

Esas No : 2020/701
Karar No : 2020/2126
Karar Tarihi : 25/02/2020
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/701 Esas 2020/2126 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2020/701 E.  ,  2020/2126 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm, davalı ... vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
    -K A R A R-
    Davacı vekili, müvekkiline kasko sigortalı araca davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın çarpmasıyla oluşan kazada sigortalı aracın hasar gördüğünü, kazada davalı sürücünün asli kusurlu olduğunun kaza tespit tutanağı ile saptandığını, sigortalı araçta oluşan hasar için 5.747,00 TL ödeme yaptıklarını ve sigortalının haklarına davalıların kusuru oranında halef olduklarını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 4.310,00 TL"nin ödeme tarihinden işleyecek avans faiziyle davalılardan müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
    Davalı ... vekili, atfedilen asli kusuru kabul etmediklerini belirterek davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, Dairemizin ilgili bozma ilamına uyulmasına karar verilerek toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacının davasının kısmen kabulü ile 1.392,55 TL"nin davalılardan ödeme tarihi olan 18/01/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2019 tarihinden itibaren 3.200,00 TL"ye çıkarılmıştır.
    Davacı tarafça rücuen 4.310,00 TL maddi tazminat talep edilmiş, mahkemece davanın kısmen kabulü ile 1.392,55 TL maddi tazminata hükmedilmiştir. Temyize konu hüküm anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden davalı ... bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
    SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ..."a geri verilmesine 25/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu Kararlara da bakmak isteyebilirsiniz:

    Avukata Sor Hemen Ara