17. Hukuk Dairesi 2014/2193 E. , 2015/11426 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : Bozdoğan Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/07/2013
NUMARASI : 2003/50-2013/185
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı karşı davacı M.. T.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, 16.08.2003 tarihinde davalı M.. T.. idaresindeki araç ile kusurlu olarak müvekkiller desteği M. P. idaresindeki motosiklete çarptığını, meydana gelen trafik kazasında desteğin hayatını kaybettiğini belirterek müvekkillerin her biri için 1.000,00’er TL maddi ve 4.000,00’er TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini istemiştir.
Birleşen davada, davalı karşı davacı M.. T.. vekili, 16.08.2003 tarihinde davalılar desteği M. P.’ın kusuru ile meydana gelen trafik kazasında hayatını kaybettiğini, aracının hasarlandığını, 35 gün haksız yere cezaevinde tutuklu kaldığını belirterek, araç hasar için 3.047,00-TL, araç değer kaybı için 1.500,00-TL, manevi tazminat için 1.000,00-TL olmak üzere toplam 5.547,00-TL tazminatın davalılardan tahsilini istemiştir.
Davacılar vekili ve davalı karşı davacı M.. T.. vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; asıl davada davanın kısmen kabulü ile davacı E.. P.. için 950,46-TL maddi, 3.000,00-TL manevi, Y.. P.. için 3.000,00-TL manevi tazminatın davalıdan
tahsiline, davacı Y.. P..‘ın maddi tazminat istemine ilişkin davanın reddine, birleşen davada, davanın kısmen kabulü ile 3.035,25-TL maddi tazminatın davalılardan tahsiline, manevi tazminat davasının reddine karar verilmiş; hüküm, davalı karşı davacı M.. T.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-Davalı karşı davacı M.. T.. vekilinin maddi tazminata ilişkin temyiz itirazının incelenmesinde;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL"ye çıkartılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup davacı E.. P.. için 950,46-TL tazminat yönünden karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı-karşı davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davalı-karşı davacı M.. T.. vekilinin diğer temyiz itirazının incelenmesinde;
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı karşı davacı M.. T.. vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazları reddedilmiştir.
SONUÇ: Davalı-karşı davacı M.. T.. vekilinin yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 383,78 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı karşı davacı M.. T.."dan alınmasına 02/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.
