17. Hukuk Dairesi 2015/14093 E. , 2016/2183 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :........Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı ve davalı ...... vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 01.07.2013 tarihinde davalı........’ye ait ......... plaklı araç sürücünün kaza tutanağına göre %75 kusurlu olarak ............... plaka aracın %25 kusurlu olarak çarpışarak müvekkili ait park halindeki araca çarparak hasar verdiklerini, aracın parça bedel farkı için 645,60 TL, araç değer kaybı için 100,00 TL’nin kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsilini istemiş, 17.04.2015 havale tarihli dilekçesi ile araç değer kaybına ilişkin istemini 1.200,00 TL artırarak toplam istemini 1.845,60 TL’ye ıslah etmiştir.
Davalı ........ vekili, müvekkiline ait araç sürücüsünün kusurunun bulunmadığı, davacının talep ettiği parçaların bedellerinin fahiş olduğunu, araçta değer kaybını kabul etmediklerini beyanla davanın reddini istemiştir.
Diğer davalılar vekilleri, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kabulü ile 1.845,60 TL’nin 01.07.2013 kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ........"den alınarak davacıya ödenmesine, davalılar ....... ve ..........aleyhindeki davanın ayrı ayrı reddine karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı ...... vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK’nin geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nin 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu kararda 1.845,60 TL tazminata hükmedilmiş olup, karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden miktar itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı ve davalı ........ vekillerinin temyiz dilekçelerinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE,24.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
