17. Hukuk Dairesi 2019/1149 E. , 2020/1415 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili; 30/08/2012 tarihinde sürücü ... idaresindeki araç, ... ili istikametinden Diyarbakır ili istikametine seyir halinde iken, sürücünün direksiyon hakimiyetini kaybetmesi üzerine trafik kazası meydana geldiğini, müvekkil kaza esnasında araçta yolcu olup ağır derecede yaralandığını, omuzunda kırıklar oluştuğunu, kolunun güç kaybına uğradığını, müvekkilinin gerek hastanede yattığı, gerekse de tam olarak iyileşinceye kadar maddi kayba uğradığını beyanla, Borçlar Kanunu 54. madde gereği belirlenecek maddi tazminatın, olay tarihindeki sigorta limiti çerçevesinde, temerrüd tarihinden işletilecek ticari faizi ile birlikte davalı ... şirketinden tahsiline, karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafın davasının kabulü ile 2.959,20 TL geçici iş görmezlik tazminatı ve 89.189,35 TL sürekli işgörmezlik tazminatı, toplam; 92.148,55 TL nin dava tarihinden itibaren işleyecek değişen oranlarda avans faizi ile davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde,dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeni ile maddi tazminat istemine ilişkindir.
Davalıya sigortalı araç özel araç olup, asıl zarar verenden istenilemeyecek ticari temerrüt faizinin, onun sorumluluğunu üstlenen davalı sigortadan da istenemeyeceği, dolayısıyla bu aracın haksız eyleminin de TTK"nın 3. maddesi uyarınca ticari iş niteliği taşımamasına, bu durumda da bu davalıdan ancak yasal faiz istenebileceğine, bu davalının hukuki sorumluluğunu üzerine alan davalı ... şirketinden de ancak aynı oranda temerrüt faizi istenebileceğine göre, davalı ... şirketi bakımından istem gibi ticari işlerde öngörülen temerrüt faizine hükmedilmesi doğru görülmemiş ise de; bu yanılgıların giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK’nın geçici 3/II maddesi delaletiyle 1086 sayılı HMUK’nın 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 1. bendindeki “avans faizi" ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “yasal faizi” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 13/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.
